Herlena J.M. Berkvens & echtgenoot C.Vos +
kleinkinderen Miranda A.H. Vos & Marc H.E. Vos
Herlena J.M. Berkvens
Herlena J.M. Berkvens
Herlena J.M. Berkvens & Hendrik Berkvens
foto 1917
Geboren: 04.04.1907 - Tiel
Gestorven: 31.03.1984 - Broek in Waterland (begraven aldaar 02.04.1984 (?))
Gehuwd : 05.12.1928 te Amsterdam met Cornelis Vos - 1905
Moeder van:
moederkant: (nog onbekend)
|
Herlena J.M. Berkvens & echtgenoot C.Vos + kleinkinderen Miranda A.H. Vos & Marc H.E. Vos |
Herlena J.M. Berkvens |
|
|
|
Herlena J.M. Berkvens & Hendrik Berkvens foto 1917 |
Overige info:
Tiel > Amsterdam 19.02.1926 ingeschreven en wonende op de Keizersgracht 210 > Broek in Waterland Wagengouw, daarna Molengouw 5.
Enige anekdotes....
Op 13/14 jarige leeftijd is zij uit het Katholieke geloof gestapt. Volgens haar zeggen omdat zij na haar lagere school door de kerk hier en daar te werk werd gesteld tegen haar zin. Zij is rond haar 18e (?) vertrokken naar Amsterdam. Zij huwde met Cornelis Vos (1905 Amsterdam), die niet van kerkelijke huize kwam en woonde net als haar schoonfamilie (Vosjes) op de Zeeburgerdijk te Amsterdam. Recent heb ik begrepen dat die Vosjes het wel erg gezellig met elkaar hadden en Cornelis kwam meer bij zijn eigen moeder over de vloer dan bij zijn eigen vrouw (Herlena Johanna Maria Berkvens) . Toen heeft zij gezegd dat hij kon kiezen... je gaat met mij en ons kind (mijn vader) mee naar Broek in Waterland of we gaan scheiden. Toen heeft hij afscheid moeten nemen van het Vossenhol en is toch maar met haar mee gegaan naar Broek en kwamen te wonen op de Wagengouw nr.?. Toen zijn er daar nog 3 jongens geboren. Later zijn ze verhuisd naar de Molengouw nr.5 alwaar zij gewoond heeft tot haar dood. Zij is overleden nadat zij niet goed herstelde van een pace-maker operatie - in de Boerenhaven kliniek - en zij is toen naar het AMC verplaatst, alwaar zij is overleden.
Op de begraafplaats te Broek in Waterland ligt zij samen met haar man Cornelis Vos.
Nadat haar man was overleden probeerde de kerk weer enige toenadering tot haar te maken. Zij was daar niet van gediend omdat de kerk haar man niet erkende. Zij werd aangesproken met... mejuffrouw Berkvens. Haar antwoord hierop was:" Kan je niet lezen man, er staat Vos op de deur." Na enig aandringen heeft ze de man de laan uit gewezen, met de boodschap dat hij geen fatsoen in zijn lijf had.
Verder was zij altijd een vrouw van recht door zee. Als je een vriendje had dan kreeg je van haar het wijze advies eerst maar eens te gaan hokken voordat je andere dingen in je hoofd haalde.
Wanneer je jarig was kreeg je fl. 35,= van haar. Met St. Nicolaas fl. 25,=. En het maakte haar niet uit hoe oud je dan was, 1 of 18 jaar, ieder kleinkind kreeg hetzelfde. Met je rapport kreeg je een knaak ook als je niet over was, want zei ze dan:" Je hebt vast net zo je best gedaan".
Ze was gek op haar broer Hendrik die ze 'ome Hent' noemde als ze over hem sprak. En over haar moeder sprak ze vol bewondering. Over haar forse postuur als ze zich ergens druk over maakte en over haar mooie lange zwarte haar. Ze vertelde dat haar moeder haar steunde in haar besluit niet meer te werken waar zij niet wilde. En dat als de kerk langskwam om te zeggen dat dochtjelief dat wel moest, haar moeder tussen haar een de kerkelijke gezagdrager in ging staan om te zeggen dat als haar dochter dat niet wilde, dat haar eigen beslissing was. Leentje (Herlena) zei dat het haar geluk was dat ze geen vader meer had, omdat vaders in die tijd volgens haar wel hadden ingestemd met de beslissing van de kerk.